تصویر سازی

تصویر سازی یا تصویرگری، یکی از شاخه‌های جدید هنرهای تجسمی است. عموما به تصویری خلاقانه ای گفته می شود که یک موضوع، مفهوم و یا روایتی را به مخاطب القا می کند.

یک اثر تصویر سازی از ترکیب فرم ها ، اشکال و رنگ و بافت های متنوع در کنار هم ایجاد می شود. به نوعی می توان تلفیق هنر نقاشی و گرافیک در کنار هم را تصویر سازی دانست. این هنر یک نوع نقاشی روایتی هستند. به این صورت که تصویرگر، بدون استفاده از متن و کلمات، با مخاطب صحبت می کند. به نوعی می توان این را گفت که این هنر با انتقال معنا و آموزش رابطه ای ضمنی دارد.

تصویرسازی و تاریخچه آن

از تصویر سازی برای کتاب های کودک، داستان، شعر، کمیک استریپ و همچنین در حوزه تبلیغات تجاری مانند پوستر، بیلبورد و … استفاده می شود. این هنر، به عنوان هنری قدیمی همواره در تاریخ ما وجود داشت. نقاشی ها و سنگ نگاره های دوران باستان نوعی از تصویر سازی بودند. همچنین، با شروع صنعت چاپ، تصویر سازی برای روزنامه ها و مجلات نیز رونق پیدا کرد. امروزه نیز این هنر یکی از زیر مجموعه های هنرهای تجسمی است. اما تنها دانش هنری برای این کار کافی نیست. یک تصویرگر ماهر در کنار داشتن دانش هنری، به داشتن اطلاعاتی کافی در حوزه روانشناسی، آداب و رسوم اقوام مختلف، آیین ها و مراسم مذهبی، معماری و … نیز نیاز دارد.

در تصویر سازی، تنها به تکنیک های نقاشی دستی محدود نمی شود. بلکه تصویرگر از سبک های بسیار متنوع و تکنیک های بسیار زیادی برای تصویر سازی بهره می برد. نقاشی، مونتاژ، کولاژ، طراحی دیجیتال، مالتی مدیا و مدل سازی سه بعدی از جمله این تکنیک هاست .

ویژگی های مهم تصویرسازی:

  • خاطره انگیز بودن : استفاده از المان های رنگی و مفاهیمی جذاب به ماندگار تر شدن یک تصویر بیش از هرچیز دیگر کمک می کند.
  • وضوح و دقت : از این تکنیک برای انتقال مفهوم و پیام استفاده می شود. پس باید تصویر به گونه ای باشد که مفهوم را بدون هیچ ابهامی به مخاطب منتقل کند
  • کیفیت پیام : یکی از ویژگی های بارز این تکنیک کیفیت بالای انتقال پیام به مخاطب است. چرا که یک تصویر سازی هدفمند، بهتر از یک عکس مفهوم را منتقل می کند.